Göz Teması
Bir
Anlık Bağ, Sonsuz Düşünce…
Bazı anlar vardır, içine düştüğünde fark etmezsin, ama sonrasında zihninde yankılanır. Bir market sırasında, metroda, kafede… Göz göze gelirsin. Hiç tanımadığın biriyle. Belki saniyeler süren, belki kısacık bir anlık bakışma. Ama o an, düşündüğünden daha derindir.
O
gözler sana bir şey anlatıyor. Bir hikâye, bir duygu, belki bir özlem…
Tanımadığın bir insanla kurulan bağ, kelimesiz bir konuşma gibidir. “Buradayım.”
diyen bir bakış. Ya da “Beni anladın mı?” diye soran.
Bazı
bakışlar unutulur. Ama bazıları zihinde kalır. O gözlerde gördüğümüz şey, bazen
kendimizdir. Bazen bir yabancının içinde kendi hikâyemizi buluruz.
Tek
bir bakış, onlarca düşünceyi tetikler. Acaba o kişi nasıl biri? Nasıl bir
hayatı var? Ne düşünüyor, ne hissediyor? Bizi neden bu kadar etkiledi?
Bakışmak,
sessizce bir şeyler paylaşmak gibidir. Konuşmadan anlaşmak… Bazen anlam
veremediğimiz ama içimizde bir şeyleri kıpırdatan bir duygu.
Sonra
yollar ayrılır. O anlık bağ kaybolur. Ama bazen o bakış zihnimizde yaşamaya
devam eder. Kimdi? O anda ne hissetti? Neden aklımızda kaldı?
İnsanlar
birbirine ne kadar uzakta olursa olsun, tek bir bakışla birbirine dokunabilir.
Ve bazen o bakış, hiç unutulmaz.
Yorumlar
Yorum Gönder