ÖFKE
Nerede tanıdım, ne zaman öğrendim bu duyguyu…
İlk neye öfkelendim bilmiyorum ama, ruhuma işledi sana
duyduğum öfke. Yaşattıklarının hangisini unutayım. Hadi sen kötüydün de, ben ne
istedim benden. Nasıl katlandım sana. Neden kendimi kurtarmadım senden. İçimdeki
nefreti nereye kusup çıkarsam içimden bilmiyorum şimdi…
İçimde yalnızca öfke var sana.
Bana yaptıklarının tüm suçlusu benim. Peki kanından olanlarına
yaptıkların.
Ama sen zaten kansızsın.
Ruhsuzsun sen
İkiyüzlüsün
Yalancının Allah’ısın sen.
İftiracı, asalaksın sen.
Menfaatçi, hak yiyensin sen.
Sen kötülük abidesisin.
Hani yılana güvenilmez, çünkü yılan yılandır ya,
Sen kötü insansın. Senden güzellik ummak benim hatamdı…
Şükrediyorum
Hem de sonsuz şükrediyorum
Senden kurtulduğum için.
Yanına yakışanlarla yaşamaktı senin hakkın
Çok şükür yanıma yakışmıyordun
Sana öfke bile duymayacağım emin ol.
Sen öfkemi bile hak etmiyorsun… … …
Yorumlar
Yorum Gönder